Thursday, October 31, 2024
Shri Kaaraneeswarar Temple
Sunday, October 27, 2024
सप्त विडंग क्षेत्र पुराण
क्षेत्र पुराणे, ज्यांना स्थळ पुराणे असं पण म्हणतात, ही त्या क्षेत्राशी किंवा स्थळाशी निगडित पुराणे किंवा कथा. शंकराचार्यांच्या मते धर्मतत्वे समजावण्याच्या क्षमते मध्ये ही पुराणे मुख्य पुराणांएवढीच तुल्यबळ मानली जातात.
सप्त विडंग स्थळांशी निगडित पण पुराण आहे जे आम्ही आधीच्या लेखामध्ये समाविष्ट केलं होतं. पण तेच पुराण परत आता ह्या स्वतंत्र लेखाद्वारे प्रकाशित करत आहोत कारण त्याची महती खूप आहे.
एकदा भगवान विष्णूंना आपल्याला पुत्र असावा अशी इच्छा झाली. त्यांनी देवांचा वास्तुविशारद आणि शिल्पकार श्री विश्वकर्मा ह्यांना एक मूर्ती बनवण्यास विनंती केली ज्या मूर्तीमध्ये भगवान शिव, श्री पार्वती देवी आणि त्या दोघांमध्ये त्यांचा पुत्र मुरुगन बसले आहेत. ह्या मूर्तीला सोमस्कंद मूर्ती असं म्हणतात. सोमस्कंद मध्ये स म्हणजे भगवान शिव म्हणजेच सत्, उमा म्हणजे श्री पार्वती देवी म्हणजेच चित्त आणि स्कंद म्हणजे आनंद. म्हणजे सोमस्कंद मूर्ती ह्याचा अर्थ सत्-चित्-आनंद मूर्ती.
भगवान विष्णूंच्या पूजेवर प्रसन्न होऊन भगवान शिवांनी त्यांना पुत्रप्राप्तीचं वरदान दिलं. तो पुत्र म्हणजे दुसरा तिसरा कोणी नसून श्री मन्मद म्हणजेच श्री कामदेव होते.
कालांतराने भगवान विष्णूंनी सोमस्कंद मूर्ती श्री ब्रम्हदेवांना दिली आणि कालांतराने श्री ब्रम्हदेवांनी ती मूर्ती श्री इंद्रदेवांना दिली.
पुढे कधी काळी वल्लन (वालासुर) ह्या राक्षसाने इंद्रपुरीवर म्हणजेच श्री इंद्रदेवांच्या राज्यावर आक्रमण केलं. श्री इंद्रदेवांनी भगवान शिवांकडे मदत मागितली. भगवान शिवांनी त्यांना मुचुकुंद राजाची मदत घ्यायला सांगितली.
मुचुकुंद राजा हे आधीच्या जन्मामध्ये एक नरमाकड होते. एकदा ते माकड एका झाडावर बसून पाने जमिनीवर फेकत होते. पण त्या झाडाखाली भगवान शिव आणि श्री पार्वती देवी विश्रांती घेत होते. आपल्या विश्रांती मध्ये ते माकड व्यत्यय आणत आहे हे पाहून श्री पार्वती देवींनी भगवान शिवांना त्या माकडाला पळवून लावण्याची विनंती केली. पण त्या दिवशी शिवरात्र असल्याकारणाने आणि माकडाकडून भगवान शिवांवर झाडाची पाने अर्पण झाल्यामुळे भगवान शिव त्या माकडावर प्रसन्न झाले आणि त्या माकडाला त्यांनी वरदान मागण्यास सांगितले. त्या माकडाने पुढच्या जन्मी माकडाचे मुख असलेला राजा व्हावं अशी इच्छा दर्शवली. भगवान शिवांनी त्या माकडाला त्याची इच्छा पूर्ण होण्याचा आशीर्वाद दिला. त्या आशीर्वादाच्या प्रभावाने ते माकड पुढच्या जन्मी चोळा कुळामध्ये जन्माला आले पण त्यांचे मुख मात्र माकडाचे होते. तेच पुढे मुचुकुंद चक्रवर्ती म्हणून प्रसिद्ध झाले. त्यांची राजधानी करूवरै होती.
श्री इंद्रदेवांच्या विनंतीवरून मुचुकुंद राजाने श्री इंद्रदेवांना मदत केली आणि वालासुर राक्षसाचा पराभव केला. श्री इंद्रदेव मुचुकुंद राजावर प्रसन्न झाले आणि कृतज्ञतेच्या भावाने त्यांनी मुचुकुंद राजाला एक भेट देण्याचे ठरवले.
त्यांनी मुचुकुंद राजाला त्यांना हवी ती भेट मागण्याची विनंती केली. भगवान शिवांनी गुप्तपणे मुचुकुंद राजाला श्री इंद्रदेवांकडे असलेल्या सोमस्कंद मूर्तीची भेट मागण्यास सांगितले. श्री इंद्रदेवांना ती मूर्ती कोणाला देण्याची इच्छा नव्हती. म्हणून त्यांनी एक युक्ती केली. त्यांनी त्या मूर्तीच्या अजून ६ हुबेहूब प्रतिकृती केल्या. आणि मुचुकुंद राजाला त्यातील मूळ मूर्ती ओळखण्यास सांगितले. मुचुकुंद राजाने भगवान शिवांना प्रार्थना केली. भगवान शिवांनी त्यांना मूळ मूर्ती ओळखायला मदत केली. त्यामुळे श्री इंद्रदेवांना आता ती मूर्ती भेट देणे भाग पडले. त्यांनी त्या बरोबर उरलेल्या ६ मूर्तीपण मुचुकुंद राजाला भेट दिल्या.
मुचुकुंद राजाने ह्या सात मूर्तींची सात ठिकाणी स्थापना केली. ह्या सात ठिकाणांना एकत्रित पणे सप्त विडंग स्थळं असा संबोधलं जातं. विडंग म्हणजे भगवान शिवांचे त्यागराज रूप. ही सर्व विडंगे पाचूची (मरगद) साधारण हाताच्या पंज्याएवढी आहेत. आणि ती चांदीच्या डब्यामध्ये ठेवली जातात. सणांच्या दिवशी श्री त्यागराज मूर्तीची पालखी निघते. आणि ह्या मिरवणुकीमध्ये भक्तगण विशेष मुद्रा असलेली नृत्ये सादर करतात. प्रत्येक विडंगाशी काही विशिष्ट नृत्य मुद्रा निगडित आहेत.
येणाऱ्या सप्ताहांमध्ये आम्ही सप्त विडंग स्थळांमधल्या प्रत्येक मंदिराची ओळख करून देणार आहोत.
अस्वीकरण आणि शिष्टाचार (Disclaimer and courtesy):
ह्या लेखांमधली माहिती संकलित करताना विविध आचार्यांचे उपन्यास, दक्षिण भारतातील काही नियतकालिके, तसेच इंटरनेट वरील विविध ब्लॉग्स आणि वेबसाईट्स ह्यांचा आधार घेतला आहे. आपल्याला ह्या लेखांमध्ये काही त्रुटी आढळल्यास आम्हाला जरूर कळवा.
Thursday, October 24, 2024
About the puranic importance of Mylapore
Sunday, October 20, 2024
सप्त विडंगम प्रस्तावना
विडंग ह्याचा अर्थ अशी वस्तू जी हाताने तयार केलेली नाही किंवा जी तयार करताना छिन्नी वापरलेली नाही. ह्या लेखाच्या संदर्भामध्ये त्याचा अर्थ शिव लिंग जे हाताने तयार केलेले नाही. ह्या शिव लिंगांची पूर्ण रचना म्हणजेच त्याचा पाया आणि त्याचा लंबवर्तुळाकार भाग हे दोन्ही एकाच दगडामध्ये कुठलंही कोरीव काम न करता बनले आहेत. म्हणजेच ही स्वयंभू लिंगे आहेत.
दक्षिण भारतामध्ये तंजावूर च्या आसपास अशी सात मंदिरे आहेत ज्या मंदिरांमधली लिंगे विडंग आहेत आणि म्हणून त्यांना ह्या सात मंदिरांना एकत्रित सप्त विडंग स्थळं असं संबोधलं जातं. ह्या सर्व मंदिरांमधली शिव लिंगे ही हिरव्या पाचूची किंवा हिऱ्याची बनली आहेत. ह्या मंदिरामध्ये भगवान शिवांना श्री त्यागराज असं संबोधलं जातं. ह्या मंदिरामधली विडंग ही सोमस्कंद मूर्ती किंवा त्यागराज मूर्ती आहेत.
विडंग म्हणजे सोमस्कंद मूर्ती. स-उमा-स्कंद (सोमस्कंद) म्हणजेच भगवान शिव आणि श्री पार्वती देवींसमवेत स्कंद (कार्तिकेय). ह्या मूर्तीचं मूळ नाव श्री त्यागराज मूर्ती असे आहे. ही मूर्ती लिंग रुपातलीच आहे. ह्या लिंगाचा अर्धवर्तुळाकार भाग स्वयंभू आहे तर पाया (ज्याला तामिळ मध्ये अवूदयार म्हणतात) हाताने बनवला आहे. पण सप्त विडंग मधली सर्व लिंगे ही पूर्ण स्वयंभू आहेत म्हणजेच अर्धवर्तुळाकार भाग तसेच पाया हे दोन्ही एकाच दगडात छिन्नी न वापरता तयार झाले आहेत. ही सर्व लिंगे पाचूपासून बनवली असून ती विविध लांबी आणि रुंदीची आहेत. त्यातलं सर्वात मोठ्ठं लिंग थिरुनल्लर मध्ये आहे तर मध्यम आकाराचे लिंग थिरुवरुर मध्ये आहे. असा समज आहे की श्री इंद्रदेव दर संध्याकाळी थिरुवरुर येथे शिवलिंगाची पूजा करतात. म्हणून थिरुवरुर येथील लिंग हे खूप शुभ मानलं जातं. ह्या लिंगांवर दिवसातून दोन वेळा अभिषेक केला जातो. ही लिंगे खूप मूल्यवान असल्याकारणाने अभिषेक आणि पूजेनंतर ही लिंगे सुरक्षित जागी ठेवली जातात. सहसा शिवलिंगासमोर श्री नंदीदेव हे बसलेल्या मुद्रेमध्ये असतात. पण सप्त विडंग स्थळांमध्ये श्री नंदीदेव उभ्या मुद्रेमध्ये आहेत.
सप्त विडंगांबद्दल पुराणांमधली माहिती:
पुराणांनुसार एकदा एक माकड झाडावर बसून झाडाची पाने काढून जमिनीवर फेकत होतं. त्या झाडाखाली भगवान शिव आणि श्री पार्वतीदेवी विश्रांती घेत होते. पानांमुळे आपल्या विश्रांतीमध्ये व्यत्यय आल्यामुळे श्री पार्वती देवींनी भगवान शिवांना त्या माकडाला पळविण्याची विनंती केली. पण तो दिवस (रात्र) शिवरात्र असल्यामुळे भगवान शिव म्हणाले कि त्या माकडाकडून ती पाने त्यांच्यावर पडल्यामुळे त्यांची त्या माकडाकडून पूजा झाली आहे आणि म्हणून ते त्या माकडावर प्रसन्न आहेत. ते त्या माकडासमोर प्रकट झाले आणि त्या माकडाला त्यांनी वरदान मागण्यास सांगितले. त्या माकडाला लौकिक गोष्टींची इच्छा नसल्याने त्याने भगवान शिवांकडे माकडाचे मुख असलेला राजा बनण्याची इच्छा दर्शवली. भगवान शिवांनी ती विनंती मान्य करून त्याला राजा होण्याचे वरदान दिले. कालांतराने ते माकड चोळा कुळात जन्माला येऊन पुढे मुचुकुंद चक्रवर्ती म्हणून प्रसिद्धी पावला.
भगवान विष्णूंनी आपल्याला पुत्र प्राप्त व्हावा ह्या इच्छेने भगवान शिवांच्या सोमस्कंद मूर्तीची पूजा केली. ह्या पूजेच्या प्रभावाने त्यांना मन्मद (कामदेव) हा पुत्र प्राप्त झाला. ह्या समयामध्ये त्यांनी विडंगमूर्तीची पण पूजा केली. कालांतराने श्री ब्रह्मदेवांना श्री सोमस्कंद आणि त्याबरोबर विडंग मूर्ती भगवान विष्णूंकडून प्राप्त झाल्या. आणि कालांतराने श्री ब्रह्मदेवांनी त्या श्री इंद्रदेवांना दिल्या. श्री इंद्रदेव ह्यांचं जेव्हा वालासुर ह्या राक्षसाबरोबर युद्ध झालं त्यावेळी मुचुकुंद राजाने वालासुराला पराभूत करण्यासाठी श्री इंद्रदेवांना मदत केली. मुचुकुंद राजाच्या मदतीने कृतज्ञ होऊन श्री इंद्रदेवांनी मुचुकुंद राजाला भेटवस्तू देण्याचे ठरवले. स्वतः भगवान शिवांचा कट्टर भक्त असल्याकारणाने मुचुकुंद राजाला श्री इंद्रदेवांजवळच्या श्री त्यागराज मूर्तीबद्दल माहिती होती. मुचुकुंद राजाने श्री इंद्रदेवांना ती मूर्ती भेट देण्याची विनंती केली. पण श्री इंद्रदेवांना ती मूर्ती अतिशय प्रिय असल्याकारणाने त्यांना ती मूर्ती द्यायची इच्छा नव्हती. त्यांनी त्या मूर्तीच्या अजून ६ हुबेहूब प्रतिकृती तयार केल्या. आणि मुचुकुंद राजाला त्यातून मूळ मूर्ती शोधायला सांगितले. मुचुकुंद राजाने भगवान शिवांची प्रार्थना केली आणि मूळ मूर्ती शोधून काढली. त्यामुळे श्री इंद्रदेवांनी मूळ मूर्तीबरोबर उरलेल्या सर्व ६ मूर्ती पण मुचुकुंद राजाला भेट दिल्या. मुचुकुंद राजाने त्या सात मुर्तींची थिरुवरुर च्या आसपासच्या भागात स्थापना करायचे ठरवले. स्वतः जरी कोंगू भागाचे रहिवासी असले तरी मुचुकुंद राजाला कावेरी नदीच्या आसपासच्या प्रदेशाच्या अध्यात्मिक महतीची जाणीव होती म्हणून त्यांनी कावेरी नदीच्या काठावरील थिरुवरुर ह्या भागात स्थापना करण्याचे ठरवले. थिरुवरुर येथे त्यांनी मूळ मूर्तीची स्थापना केली. थिरुवरुर येथे स्थापना केलेल्या पाचूच्या मूर्तीचे नाव त्यागराज किंवा मरगद (पाचू) नटराज असे आहे. तर उरलेल्या ठिकाणी स्थापना केलेल्या मूर्तींचे श्री सोमस्कंद असे नाव आहे. ह्या सर्व सात लिंगांना एकत्रित सप्त विडंग असे नाव प्रसिद्ध झाले. ह्या सात विडंगांची संक्षिप्त माहिती खालील तक्त्यामध्ये दिली आहे. येणाऱ्या सप्ताहांमध्ये आम्ही ह्यातील प्रत्येक मंदिराची सविस्तर माहिती मराठी मध्ये देण्याचा प्रयत्न करणार आहोत.
मंदिराचे नाव | विडंगाचे नाव | भगवान शिवांचे नाव | श्री पार्वती देवींचे नाव | स्थळ | नृत्य मुद्रा | नृत्य मुद्रेचा अर्थ |
श्री त्यागराजर मंदिर | विधी-विडंगर | श्री वाल्मिकी-नादर | श्री कमलांबिकाई | थिरुवरुर | अजबनटनं | जपाशिवाय नृत्य. भगवान विष्णूंच्या वक्षस्थळावर श्री त्यागराज स्थित आहेत असं चित्रीकरण आहे. |
श्री दर्भारण्येश्वरर | नगर-विडंगर | श्री दर्भारण्येश्वरर | श्री प्राणाम्बिकाई | थिरुनल्लर | उन्मथनटनं | एक उन्मत्त मनुष्य नृत्य करत आहे असे दृश्य |
श्री कायारोहणस्वामि | सुंदर-विडंगर | श्री कायारोहणस्वामि | श्री निलयधाकाशी | नागपट्टीनं | विलाथी- नटनं | सागराच्या लाटेसारखं नृत्य |
श्री कन्नयरिया मुदयार | अभि-विडंगर | श्री सहस्रनेत्र-नादरस्वामी (कन्नयरिया नादर) | श्री कैलास-नायकी | थिरुकरवसल | कुक्कुड नटनं | मोरासारखे नृत्य |
श्री ब्रम्हपुरीश्वरर | अवनी- विडंगर | श्री ब्रम्हपुरीश्वरर | श्री ब्रम्हकुजल-अम्बीगाई | थिरुकुवलै | भृंग नटनं | फुलाभोवती फिरणाऱ्या मधुमाशी सारखे नृत्य |
श्री वैमुरनादर मंदिर | नल्ल-विडंगर | श्री वैमुर-नादर | श्री पालीनुं-नान-मोळी-अम्माई | थिरुवैमुर | कमल नटनं | वाऱ्याच्या झुळुकीने हलणाऱ्या कमळासारखे नृत्य |
श्री वेदारण्येश्वरर | भुवनी-विडंगर | श्री वेदारण्येश्वर | श्री वेदनायकी | थिरुमरैक्कडू (वेदारण्यम) | हंसपद-नटनं | हंस चालण्यासारखे नृत्य |
अस्वीकरण आणि शिष्टाचार (Disclaimer and courtesy):
ह्या लेखांमधली माहिती संकलित करताना विविध आचार्यांचे उपन्यास, दक्षिण भारतातील काही नियतकालिके, तसेच इंटरनेट वरील विविध ब्लॉग्स आणि वेबसाईट्स ह्यांचा आधार घेतला आहे. आपल्याला ह्या लेखांमध्ये काही त्रुटी आढळल्यास आम्हाला जरूर कळवा.
Thursday, October 17, 2024
Saptasthana Shiva temples of Mylapore:
According to Siddhas, there is an old saying which says Mylai is Kylai. This means that Mylapore is Kailash itself. This is attributed to the fact that there are seven great Shiva temples in this town. This can be understood from the fact that Shri Shrirama visited this place, and worshiped Shri Skanda at Shingar Velan shrine in the Kapalishwarar temple in this place before proceeding to Sri Lanka. The deities (idols) in these ancient temples are timeless which indicate the sacredness of the seven temples. Hence it is considered to be sacred duty of us to revive the Saptasthana worship. The sapta rishis worshiped at these temples in Mylapore. Originally all these temples were part of a single temple namely Kapalishwarar temple. They got separated due to various reasons like the occupation of Portugese around the Mylapore port. The sapta sthana worship of Mylapore includes the following temples according to the order mentioned in Puranas. It is advisable to do this Sapta Sthana worship in a single day if possible.
# | Temple Name | Mulavar | Devi | Sage who worshiped here |
1 | Shri Karaneeshwarar Temple | Shri Karaneeshwarar | Sri Porkodi Amman, Shri Swarnalalitambika | Sage Vasishtha |
2 | Shri Teerthapalishwarar Temple | Shri Teerthapaleeshwara, Shri Agasthishwarar, Shri Sarveshwarar | Shri Mahatripurasundari | Sage Atri |
3 | Shri Velleeshwarar Temple | Shri Velleeshwarar | Shri Kamakshi | Sage Angirasa |
4 | Shri Virupakshishwarar Temple | Shri Virupaksheeshwarar | Shri Vishalakshi | Sage Kutsa |
5 | Shri Valeeshwarar Temple | Shri Valeeshwarar | Shri Periyanayaki | Sage Gautama |
6 | Shri Malleeshwarar Temple | Shri Malleshwarar | Shri Maragadha Ambal | Sage Bhrigu |
7 | Shri Kapaleeshwarar Temple | Shri Kapaleeshwarar, Shri Punnagavananadar | Shri Karpagambika | Sage Kashyap |
We will give a small account about these temples in our subsequent blogs.